Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Μπαμπά...φυσάει???

 Η πρώτη ηλιαχτίδα μπήκε στο δωμάτιο και χάιδεψε τις κουρτίνες, το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπά ανελέειτα ώσπου να φύγει και το τελευταίο ίχνος ονείρου και εγώ άνοιξα διστακτικά τα μάτια με μία τελευταία ελπίδα να κλέψω λίγο ύπνο ακόμη..αφού οι ελπίδες μου εξατμίστηκαν από το άγχος του διαβάσματος,σηκώθηκα, πλησίασα τη μπαλκονόπορτα και τα μάτια μου έψαξαν να βρουν ανάμεσα στις ψηλές πολυκατοικίες,το μικρό κομματάκι από τον Υμμητό που είμαι τυχερή να βλέπω.."πφφφ..δε χιόνισε", σκέφτηκα απογοητευμένη προσπαθώντας να στριμώξω ανάμεσα στις σκέψεις μου τη λέξη ακόμη..και πριν προλάβω να γυρίσω την πλάτη μου..η εικόνα της άδειας γειτονιάς γέμισε με τα γέλια,τις φωνές και την ανυπομονησία δυο μικρών παιδιών που κρατούσαν ένα χρωματιστό χαρταετό και ρωτούσαν συνεχώς τον μπαμπά τους..."μπαμπά...φυσάει????".
Και τότε οι αναμνήσεις ξεχύθηκαν...
Πόσο γλυκιά και συναρπαστική φάνταζε στο μυαλό μου η σημερινή μέρα όταν ήμουν μικρή...αφού παρακολουθούσα ανελλιπώς τις προηγούμενες μέρες τα δελτία καιρού, στεκόμουν ώρες μπροστά από χρωματιστούς,χαρούμενους,ολυμπιακούς,παναθηναϊκούς,πολύ ροζ,χαμογελαστούς,ριγέ,πουά και φανταχτερούς χαρταετούς μέχρι να διαλέξω,ξυπνούσα πάντα με την ίδια αγωνία..θα πετάξει?Με έπαιρνε ο μπαμπάς από το χέρι,πηγαίναμε στην παραλία και ξεκινούσαμε το πιο διασκεδαστικό παιχνίδι..κρατούσε εκείνος το σχοινί..έτρεχα εγώ με τον τεράστιο χαρταετό που ήταν πιο μεγάλος σε μέγεθος από μένα..έτρεχα,έτρεχα τον άφηνα αλλά ..μπουμπ!έπεφτε αυτός κάτω!"Πιο γρήγορα" μου φώναζε ο μπαμπάς και περιμέναμε μέχρι να φυσήξει δυνατός αέρας!"Έτοιμη" έλεγα και έτρεχα με όλη μου τη δύναμη ώστε ο μικρός μου φίλος να κατακτήσει τον ουρανό ..ουφ!κουραστικό παιχνίδι δε λέω αλλά έπρεπε να πετάξει και να πετάξει και πιο ψηλά από τους υπόλοιπους γύρω για να έχω να το λέω την επόμενη μέρα στο δάσκαλο! Πόσο μάλλον αν ήταν κάποιος φίλος μου εκεί κοντά..δεν το έβαζα κάτω μέχρι να αποδείξω πως ο δικός μου ήταν καλύτερος...τι γλυκιά ικανοποίηση!Και πόσο ευτυχισμένη ήμουν όταν ήξερα πως θα γιορτάσω τη "νίκη" μου με τον ταραμά της μαμάς,τις τεράστιες ποσότητες λαγάνας και το χταπόδι στιφάδο της γιαγιάς που μας περίμεναν στο σπίτι και φώναζε η μαμά να μην αργήσουμε γιατί θα κρύωναν!
Δεν νομίζω να υπάρχει παιδί που να μην του αρέσει το παιχνίδι του χαρταετού..ή μεγάλο που να μην έχει την ανάμνηση του εαυτού του παιδί να τρέχει με τις μπουκλίτσες να ανεμίζουν στον αέρα,τα ριγέ πουκαμισάκια που μας έντυνε η μαμά να ξεκουμπώνουν από την προσπάθεια και την λαχανιασμένη ανάσα!Τι όμορφη μέρα η Καθαρά Δευτέρα!
Μου άρεσε από μικρή ο χαρταετός...να τον βλέπω να ταξιδεύει ανάμεσα στα πουπουλένια συννεφάκια και τα χρυσά μαλλιά του ήλιου..ήξερα πως βλεπει εικόνες,ανθρώπους,σπίτια,τη θάλασσα από ψηλά που εγώ δε μπορούσα να δω..τον ζήλευα που έτρεχε στο λιβάδι του ουρανού,ήταν ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει,να τρέξει όσο θέλει να ζωγραφίσει με τούμπες το γαλάζιο ουράνιο βασίλειο..
Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως ακόμη μου αρέσει ο χαρταετός..πλέον ξέρω τι βλέπει απο ψηλά ή τουλάχιστον θέλω να νομίζω ότι ξέρω..δε με ενθουσιάζει τόσο αυτό..αλλά ότι  μπορεί να νικά όσα τον κρατούν στη γη,έχει τη δύναμη να ξεχνά το γήινο, το λογικό και να κατακτά αυτό που η ψυχή μας ζητά..λίγες σταγόνες παραμυθιού..μ' αρέσει να τον βλέπω να σηκώνεται σιγά σιγά και να παίρνει μαζί του τις σκέψεις μου,τα όνειρα μου,τις αγωνίες μου,τις αναμνήσεις μου,τα συναισθήματά μου που βουτούν  στη λιμνοθάλλασα του ουρανού και γεύονται για λίγο την αλμύρα της ελευθερίας και της ευτυχίας...
Σήμερα,λοιπόν,είτε βρίσκεστε σε παλιά γνώριμα λιβάδια που πετάξατε τον πρώτο σας χαρταετό είτε είστε τρελαμένοι ανάμεσα σε πλούσια εδέσματα της ημέρας είτε μείνατε σπίτι και χαλαρώνετε στον καναπέ παρέα με ένα βιβλίο, φτιάξτε νοερά τον δικό σας χαρταετό της καρδιάς σας, εφοδιάστε τον με όποια αρνητική σκέψη θέλετε να ξεφορτωθείτε ή με όποια επιθυμία διστάζεται να εκφράσετε και αφήστε τον να ταξιδέψει ψηλά σε κόσμους ονειρικούς...μείνετε εκεί όσο μπορείτε περισσότερο και εύχομαι αυτός που θα τραβήξει το σχοινί και θα σας προσγειώσει να αξίζει πραγματικά.....
υγ1: αφιερωμένο σε δύο φίλους που πετούν καθημερινά τον χαρταετό του έρωτά τους..εύχομαι και σήμερα το ταξίδι να είναι ακόμη πιο συναρπαστικό...
υγ2:κάποιος που βρίσκεται μακριά να γυρίσει γρήγορα να τραβήξει και το δικό μου σχοινί....!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου